OPŠTINA KOČEVJE

Grad Kocevje je administrativno, privredno i kulturno središte Kocevske. U centru grada je skoro 500 godina kraljevao Auerspergov zamak, koji je bio oštecen u drugom svetskom ratu. Na njegovom mestu je ostala praznina, koju danas uspešno popunjavamo s priredbama na gradskom trgu (Letnje veceri, Veseli decembar, docek Nove Godine, Mackarada,…). Gradu daju šarm secesijske zgrade, vile i zaštitni simbol Kocevja – župne crkve Sv. Jerneja, koja je bila sagraena izmeu 1900 – 1903 godine. Iznad grada pa kraljuju ruševine mocnog grada Fridrihštajn koji je poznat po ljubavnoj prici izmeu Friderika Celjskog i Veronike Deseniške.

Kocevska leži izmeu Loške i Ribniške doline na severu, Bele krajine na istoku te Kupe i Cabranke na jugu. Zauzima površinu od 555,4 km2, u 74 naselja živi 16.558 stanovnika. Kocevska pokrajina spada meu najviše prirodom ocuvane predele Slovenije pa i Srednje Evrope. 90% pokrajine pokrivaju šume u kojima dominira dinarska šuma, jelke i bukve. Ponos Kocevske predstavljaju prašumski ostaci, kojih je na ovom podrucju cak šest od ukupno dvanaest, koliko ih premore Slovenija. Dalekovidni šumar Dr. Leopold Hufnagel je vec pre sto godina s posebnom odredbom zabranio secu drva u nekim teško dostupnim predelima Auerspergovih šuma i tako ostavio sledecim generacijama neprocenjivu baštinu, koju trebamo brižljivo cuvati. Karakteristicnost pokrajine su visoke dinarske visoravni sve do 1300 metara nadmorske visine, i kraška polja, meu kojima je i kocevsko polje, najvece kraško polje u Sloveniji. Zbog krševite površine ima malo površinske vode. Sve reke, osim Kupe, su ponornice. I reka Rinža, koja vijuga kroz Kocevje, gubi svoj trag u ponoru na kraju grada i uliva kao Bilpa u reku Kupu. Kocevsko karakteriše posebna istorija. Skoro 600 godina su na ovom prostoru živeli kocevski Nemci, koji su predstavljali kulturno i lingvisticko ostrvo sred slovenacke teritorije. Secanje na njih još danas žive, a najviše ih je sacuvanih u Pokrajinskom muzeju, koji se danas nalazi u Šeškovom domu, gde su 1943. godine, zasedali izaslanici slovenskog naroda.

Kocevska, bogatstvo neokrnjene prirode, biljnog i životinjskog sveta, šuma, voda i kraških špilja. Izuzetna priroda i kulturna baština u kojoj uživa i zna ceniti sve, više posetitelja i kozmopolitana. Burna istorija zapisana na kamenitim plocama, koju ne može prerasti zelena mahovina vremena, utkana u beskonacna šumska prostranstva. Mir i pesma ptica, usred svega pa grad Kocevje, kulturno i administrativno središte Kocevske. Pred vama se otvaraju vrata opštine sa 17.000 stanovnika, koja vam predstavlja svoj život, delo, istoriju i kulturu. Pozivamo vas s gostoprimstvom i otvorenošcu kao komšiju, putnika, biznismena, sportistu, izletnika, studenta ili radoznalca, da istražite naš komadic sveta. U modernim sportskim objektima, gostinskim lokalima sa razlicitom ponudom domacih specijaliteta, zabava, bankama i osiguravajucim zavodima, muzeju ili samo na zaustavljanju na dugom službenom putu, želimo vam blagostanje u našem gradu i okolini. Možda je svejedno, ako vas je ocarala dolina reke Kupe, modrina jezera, divljina prašume, patina muzejske zbirke ili ljubaznost turistickih radnika, raduje nas vec to, da ste bili u iskušenju posetiti Kocevsko.

Kad dobijete odgovor na pitanje: ”Odakle ste?” KOCEVJE – je prva povratna informacija: ”tamo, gde stanuju medvedi”. I ako je tome stvarno tako, onda je red, da svako, ko poseti grad Kocevje, vidi i oseti svetsko poznat stereotip Kocevskog medveda. Istorija i razvoj tom delu Slovenije nisu nikada pogledali kroz prste, još uvek se borimo za ono najosnovnije (prometna infrastruktura), koja ce jedina postepeno zatvoriti sve ostale rane sporog razvoja. Ali ipak postoji napisan vrlo važan stav slovenske državotvorne istorije, priroda je prijateljski i nas sacuvala bilo kakvih velikih prirodnih katastrofa, i ako je poslednji deo napisanog razlog, da kvalitetno preživite dan, dva ili više u našem kraju, te opustite i odmorite dušu i oci – onda poziv vredi. Najzanimljivijie uglove Kocevske, nam otkriva sve više prirodoslovnih nastavnih i planinskih puteva.Vode nas kroz šume, pored šumskih rezervata, ruševina nekadašnjih sela. Otkrivaju posebnost šume, šumskih orijaša, kraških špilja, panorama, skriven životinjski svet i ko zna šta još sve. Ovo je prilika za duge pohode ili jutarnju šetnju. Posebno su izabrane markacije sa simbolima iz životinjskog i biljnog sveta Kocevske: sova za Rožni studenec, medvea šapa za Roško pešacku stazu, narcis za Borovški put. Opremljene s vodicima, tablama s opisom…

• Bogatstvo Kocevske možete upoznati na konjskim leima ili na otkrivanju tajni ici biciklom po oznacenim stazama za bicikle.
• U Predgradu više od 700 godina kraljuje sramotni stub ili stub srama, gde su nekada kažnjavali kradljivce, preljubnike i ostale.
• Posle napornog dana možete se osvežiti u Kocevskom jezeru, okrepiti u brojnim restoranima i kafeima s raznovrsnom ponudom domacih specijaliteta ili posetiti kazino.
• Pravi biser Kocevske je reka Kupa, koja je pravi raj za one, kojima je potreban pravi odmor.

Kocevsko karakteriše posebna istorija, jer je zbog udaljenosti, prostranih šuma, oštre klime, krša, nedostatka vode i slabe plodnosti zemlje do 13 veka samovala kao moguca, nepristupacna prašuma. U tridesetim godinama 14 veka su grofovi Ortenburški Kocevsku naselili s buntovnim nemackim poljoprivrednicima. U geografskoj zatvorenosti i zabacenosti pokrajine, su Kocevari iz generacije u generaciju sacuvali navike, obicaje, nošnju, i jezik te se održali kao nemacko jezicko ostrvo usred slovenskog etnickog teritorija više od 600 godina. Kocevje se prvi put spominje 1363. godine. U vreme turske opasnosti naselje su preselili na sigurnu meandru ponornice Rinže te ga okružili sa zidom. Godine 1471. je naselje dobilo gradska prava. Godine 1418. Kocevje sa svom kocevskom privredom došlo pod Celjske grofove, nakon izumrca Celjskih grofova pa pod Habsburžane.Godine 1641. su vlasnici kocevske privrede postali Turjaški grofovi Auerspergi, koji su usred grada sagradili mocnu grajsku rezidenciju, koju je hvalio i Valvasor. Godine 1791. je cesar Leopold kocevskog kneza uzdigao u vojvodu, njegovo imanje pa u vojvodstvo. Zbog teških privrednih uslova u godinama izmeu 1857 – 1941 iselilo je više od polovine od 23000 stanovnika, najviše u Ameriku. U periodu 1941 – 1943 Kocevsku su više puta prelazile razlicite vojske a najviše zla je nanela italijanska ofanziva leta 1942. godine. Više o istoriji Kocevske možete procitati na www.pmk-kocevje.si